ریزش موی هورمونی با ارثی چه تفاوتی دارد؟

این مشکل می تواند ناشی از علل مختلفی باشد، اما دو نوع اصلی ریزش مو که در این مقاله به بررسی آنها پرداخته می شود، ریزش موی ارثی و ریزش موی هورمونی هستند.

ریزش موی ارثی

ریزش موی ارثی که به عنوان آلوپسی آندروژنیک نیز شناخته می شود، به تغییرات ژنتیکی وابسته است که می تواند در طول زندگی فرد بروز کند. این نوع ریزش مو معمولاً از سنین نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود و به تدریج بدتر می شود. در زنان، این مشکل معمولاً به صورت نازک شدن موها در قسمت مرکزی سر ظاهر می شود، در حالی که در مردان ممکن است به شکل کم پشت شدن موها در ناحیه شقیقه ها یا تاج سر بروز کند.

عوامل مؤثر

عوامل مؤثر در ریزش موی ارثی شامل:

• ژنتیک: وجود تاریخچه خانوادگی ریزش مو در والدین یا دیگر اعضای خانواده می تواند ریسک بروز این نوع ریزش مو را افزایش دهد.
• هورمون ها: دی هیدروتستسترون (DHT)، که یک متابولیت تستوسترون است، نقش کلیدی در ریزش موی ارثی ایفا می کند. DHT می تواند به فولیکول های مو آسیب برساند و منجر به نازک شدن و ریزش مو شود.

درمان ها

درمان ریزش موی ارثی معمولاً شامل استفاده از داروهایی مانند ماینوکسیدیل و فیناستراید است. ماینوکسیدیل به صورت موضعی استفاده می شود و به تحریک رشد مو کمک می کند، در حالی که فیناستراید به صورت خوراکی تجویز می شود و با کاهش سطح DHT در بدن، می تواند از ریزش مو جلوگیری کند.

ریزش موی هورمونی

ریزش موی هورمونی به تغییرات هورمونی در بدن مرتبط است و ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود. این نوع ریزش مو می تواند به علت تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، یائسگی، یا اختلالات تیروئید باشد. در این نوع ریزش مو، افراد معمولاً در طول مراحل خاصی از زندگی خود، مانند بارداری یا یائسگی، افزایش ریزش مو را تجربه می کنند.

عوامل مؤثر

عوامل مؤثر در ریزش موی هورمونی شامل:

• تغییرات هورمونی: نوسانات در سطح هورمون های استروژن و پروژسترون در زنان می تواند منجر به ریزش مو شود. به عنوان مثال، بعد از زایمان، تغییرات هورمونی می تواند به ریزش مو منجر شود.
• اختلالات تیروئید: کم کاری یا پرکاری تیروئید می تواند به ریزش مو منجر شود. این اختلالات می توانند نوسانات هورمونی را به همراه داشته باشند که بر روی فولیکول های مو تأثیر می گذارد.

درمان ها

درمان ریزش موی هورمونی معمولاً به شناسایی و درمان علت اصلی بستگی دارد. برای مثال، اگر ریزش مو ناشی از اختلال تیروئید باشد، درمان شامل تنظیم سطح هورمون های تیروئید خواهد بود. همچنین، استفاده از مکمل های هورمونی می تواند به برخی از افراد کمک کند.

تفاوت های اصلی بین ریزش موی ارثی و هورمونی

۱. علت ریزش مو

•  ریزش موی ارثی: عمدتاً ناشی از عوامل ژنتیکی و هورمونی است که تحت تأثیر DHT قرار دارد.
•  ریزش موی هورمونی: بیشتر به تغییرات هورمونی در طول زندگی بستگی دارد و می تواند به دلایل مختلفی از جمله بارداری و اختلالات تیروئید ایجاد شود.

۲. الگوی ریزش مو

•  ریزش موی ارثی: معمولاً الگوی مشخصی دارد و در مردان معمولاً به شکل نازک شدن در شقیقه ها و تاج سر است و در زنان به صورت نازک شدن در ناحیه مرکزی سر.
•  ریزش موی هورمونی: ممکن است به صورت پراکنده در همه نواحی سر یا در نقاط خاصی از سر رخ دهد.

۳. سن شروع

•  ریزش موی ارثی: معمولاً در سنین نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود.
•  ریزش موی هورمونی: می تواند در هر سنی بروز کند و به وضعیت هورمونی فرد وابسته است.

۴. درمان ها

•  ریزش موی ارثی: درمان های خاصی مانند ماینوکسیدیل و فیناستراید وجود دارد.
•  ریزش موی هورمونی: درمان معمولاً به شناسایی علت اصلی و تنظیم هورمون ها بستگی دارد.

نتیجه گیری

درک تفاوت های بین ریزش موی ارثی و هورمونی می تواند به شما در شناسایی مشکل و انتخاب روش های درمانی مناسب کمک کند. اگر شما نیز با ریزش مو دست و پنجه نرم می کنید، مشاوره با پزشک متخصص می تواند به شما در پیدا کردن راه حل های مناسب کمک کند.

عضو کانال تلگرام اول فارسی شوید
عضو کانال واتساپ اول فارسی شوید