تلاش برای استقلال و غلبه بر کلیشهها
فاطمه نامور، ۲۸ ساله، پیش از این در مشاغلی با حقوق پایین و بدون مزایا کار میکرد. با توجه به اینکه سرپرستی مادرش را بر عهده دارد، این شرایط برای او مناسب نبود. او همیشه به مشاغل مردانه علاقهمند بوده و حضور در این جایگاه سوخت را فرصتی برای استقلال و تجربه یک کار متفاوت میداند. فاطمه در ابتدای کار خود، با تلاش مضاعف سعی کرد تواناییهایش را اثبات کند تا بتواند در این شغل بماند و نشان دهد که کار زنانه و مردانه ندارد.
واکنشهای متفاوت و خاطرات تلخ و شیرین
همکاران فاطمه از او حمایت میکنند، اما واکنش مشتریان متفاوت است. برخی از آنها رفتاری مثبت و برخی دیگر با تعجب به او نگاه میکنند. فاطمه از یک خاطره تلخ در ابتدای کارش میگوید، زمانی که پس از یک ماه، بدون توضیح مشخصی از ادامه فعالیت او جلوگیری شد؛ اما با پیگیریهای خود و مدیریت، دوباره به کار بازگشت. در کنار این خاطره تلخ، واکنشهای مثبت و تشکرهای مشتریان، برای او بسیار دلگرمکننده است و به او انگیزه ادامه کار میدهد.
تبدیل شدن به یک الگو برای زنان دیگر
حضور پیشگامانه فاطمه در این شغل، او را از یک «استثنا» به یک «الگو» تبدیل کرده است. او با اعتماد به نفس در برابر دیدگاههای سنتی مقاومت میکند و میگوید: «من کارم را دوست دارم و به آن علاقهمند هستم.» همین علاقه باعث شده تا زنان بیشتری به این شغل جذب شوند و برای استخدام در این جایگاه اقدام کنند. این اتفاق نشان میدهد که مسیرهای شغلی که تا دیروز برای زنان بسته بودند، در حال گشوده شدن هستند.
توصیههایی برای پایان کلیشهها و آغاز مسیرهای تازه
فاطمه نامور، به زنانی که قصد ورود به مشاغل غیرمعمول را دارند، توصیه میکند که خودشان را دستکم نگیرند و با شجاعت وارد حرفهای شوند که قلباً دوست دارند. او تأکید میکند که «منش و شخصیت ما زنان است که شأن ما را میسازد، نه نوع شغلمان.» حضور زنانی مثل فاطمه، با چالشهایی همراه است، اما حمایت برخی مدیران و افزایش تقاضا از سوی زنان، نشاندهنده تغییر تدریجی فرهنگ کاری در کشور است و مسیرهای تازهای را برای نسلهای آینده هموار میکند.منبع:ایران