متجاوز و قاتل دختربچه ۶ ساله بوکانی در ملأعام اعدام شد/ جزئیات پرونده
به گزارش اول فارسی به نقل از روزنامه اعتماد، حکم اعدام قاتل “نیان جبرئیل‌پور”، دختربچه ۶ ساله بوکانی، شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ در ملاءعام اجرا شد. ناصر عتبانی، رئیس کل دادگستری آذربایجان غربی، اعلام کرد متهم اصلی، برادر فردی بود که با پدر کودک رابطه داشت و او را مورد آزار و شکنجه قرار داده بود. برخی دیگر از اعضای خانواده نیز به ۱۵ سال حبس محکوم شدند.
اجرای حکم اعدام متهم اصلی و حبس ۱۵ ساله برای برخی اعضای خانواده
با گذشت حدود شش ماه از فاجعه قتل دلخراش “نیان جبرئیل‌پور (چلبیان)”، دختربچه ۶ ساله بوکانی، حکم اعدام متهم اصلی این پرونده که به تجاوز و قتل او اعتراف کرده بود، صبح روز شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ در ملاءعام و با حضور خانواده و شهروندان بوکان اجرا شد. ناصر عتبانی، رئیس کل دادگستری استان آذربایجان غربی، اعلام کرد که حکم اعدام محکوم‌علیه اصلی و ردیف اول پرونده تجاوز و قتل این دختربچه به دلیل “اقدامات مجرمانه” و “جریحه‌دار شدن عواطف و احساسات عمومی” اجرا شده است. این رأی پس از فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور تأیید شده بود.
جزئیات فاجعه: آزار و قتل “نیان” توسط برادر فردی که با پدرش رابطه داشت
پنجشنبه ۲۷ دی ماه ۱۴۰۳، خبر مرگ “نیان جبرئیل‌پور (چلبیان)” ۶ ساله، ابتدا بر اثر آزار و شکنجه پدر و نامادری منتشر شد. اما یک روز بعد، رسانه‌ها از متهم اصلی ۱۹ ساله خبر دادند. ناصر عتبانی، رئیس کل دادگستری استان، در واکنش به این خبر اعلام کرد که متهم اصلی دستگیر شده است. تحقیقات دقیق نشان داد که پدر خانواده با زنی روابط ناسالم داشته و برادر این زن با سوءاستفاده از این روابط، کودک را مورد تعرض قرار داده است. این زن و برادرش برای جلوگیری از افشای موضوع، کودک را به شدت مورد ضرب و جرح قرار داده‌اند که منجر به فوت او در بیمارستان شد. در پی این فاجعه، ۵ بهمن ماه ۱۴۰۳، جمعی از مردم بوکان مقابل فرمانداری این شهرستان تجمع کردند. ۲۳ اسفند ماه ۱۴۰۳، رئیس کل دادگستری آذربایجان غربی اعلام کرد که برخی از اعضای خانواده متهم به ۱۵ سال حبس محکوم شده‌اند.
شرح ماجرا: از خشونت خانگی تا شکنجه و قتل فجیع
ماجرا از زمانی آغاز شد که مادر نیان به دلیل خشونت خانگی، مجبور به ترک خانه و بازگشت به خانه مادرش شد. پدر، حضانت دختر را برعهده گرفت و خانه را در اختیار زنی اهل سقز قرار داد که با او روابط خارج از چارچوب خانواده داشت. بنا بر تحقیقات دادسرا، برادر ۱۹ ساله این زن که گاه به خانه رفت‌وآمد می‌کرد، طی ۶ ماه بارها نیان را مورد تعرض و شکنجه قرار داد. در روز حادثه، پس از آخرین مورد آزار، کودک با آثار سوختگی با آب جوش، کبودی‌های گسترده و جراحات جدی به بیمارستان منتقل شد. کادر درمان با وجود ادعای پدر مبنی بر خوردن قرص، به موضوع مشکوک شدند، اما نیان جان باخت و روند بازداشت و پیگیری قضایی آغاز شد. یک منبع آگاه به «اعتماد» گفت که مادر نیان حدود چهار سال پیش به خانه مادرش بازگشته بود و در این مدت پدر نیان اجازه ملاقات مادر با دخترشان را نمی‌داد. حدود یک سال پیش، پدر نیان با زن اهل سقز آشنا شد و خانه را در اختیار او قرار داد. به گفته این منبع، برادر این زن از شش ماه قبل به خانه پدر نیان رفت‌وآمد داشته و نیان از همان زمان مورد آزار جنسی و شکنجه قرار گرفته بود، اما ظاهراً تهدید شده بود که چیزی به پدرش نگوید. پدر نیان نیز نسبت به کبودی‌ها و سوختگی‌های بدن دخترش بی‌تفاوت بود و از او حمایتی نمی‌کرد. در نهایت، در روز حادثه پس از آزار جنسی، نیان را شکنجه کرده و به بیمارستان رساندند. پدر نیان که در ابتدا فرار کرده بود، پس از بازگشت به بیمارستان دستگیر شد. آن زن، مادرش و برادر ۱۹ ساله‌اش نیز دستگیر شدند. این جوان ۱۹ ساله به آزار جنسی اقرار کرده است. به نظر می‌رسد پدر نیان از ماجرای آن روز خبر داشته و همراه آنها نیان را به بیمارستان رسانده و فرار کرده است.
روایت مادر “نیان”: سال‌ها دوری و تلاش بی‌حاصل برای ملاقات با دختر
“فرزانه رحمانی”، مادر نیان، در مورد این حادثه به «اعتماد» گفت که در نوزده سالگی با پدر نیان ازدواج کرده، اما پس از ازدواج رفتارهایش تغییر کرده بود. او به مصرف مشروبات الکلی و عدم بازگشت به خانه در شب‌ها متهم شده و مادر را کتک می‌زده است. زمانی که نیان به دنیا آمد، مادر متوجه رابطه همسرش با زن دیگری شد. اختلافات و درگیری‌ها ادامه یافت تا اینکه یک شب پدر، مادر را به خانه مادرش برد و گفت نمی‌خواهد با او زندگی کند. مادر اظهار داشت که قصد زندگی مشترک را داشته و نمی‌خواسته فرزندش آواره شود، زیرا خودش فرزند طلاق بوده است. او می‌خواست به خاطر دخترش زندگی کند و فکر می‌کرد همسرش درست می‌شود، اما سه سال و نیم، پدر نیان اجازه نداد که مادر، دخترشان را ببیند. مادر حتی برای تولد نیان، کفش و لباس خرید و تلاش کرد تا از طریق دوستان همسرش با او تماس بگیرند تا شاید نیان را ببیند، اما پدر نیان نه تنها اجازه ملاقات نداد، بلکه فحاشی هم کرد. مادر نیان در این مدت هیچ خبری از دخترش نداشت و حتی نمی‌دانست کجاست. مراجعه او به کلانتری و دادگاه نیز بی‌فایده بود و به او گفته بودند خودش دخترش را پیدا کند. با وجود حکم دادگاه، همسرش هر ماه در منطقه‌ای دیگر زندگی می‌کرد.
ابهامات و سؤالات مادر “نیان”: نقش پدر و محل زندگی متهمان
مادر نیان گفته بود: “من از همسرم شکایت کردم. تمام بدن نیان زخم بوده و کبود؛ یعنی پدر نیان در این مدت متوجه این زخم‌ها و کبودی‌ها نشده بود!” او افزود که همسرش در شب حادثه، نیان را نزد پزشکی در بوکان برده و ادعا کرده بود دخترش اشتباهی قرص خورده، اما پزشک مشکوک شده و گفته بود باید حتماً به بیمارستان برسد. آنها نیز نیان را به بیمارستان رسانده و فرار کرده‌اند. وقتی همسرش برای بار دوم به بیمارستان مراجعه کرده، کادر درمان به او مشکوک شده و او را تحویل پلیس داده‌اند. آن زن و مادرش نیز دستگیر شده‌اند، اما ادعا کرده‌اند برادر آن زن مرتکب این جنایت شده است، که مادر نیان این موضوع را قبول ندارد. رحمانی همچنین گفته بود که پس از این ماجرا، زمانی که شناسنامه دخترم را خواستند، او را به جایی بردند تا شناسنامه را پیدا کند. او آنجا را واحدی از یک آپارتمان توصیف کرد که “غیر از یک موکت و وسایل نیان هیچ وسیله دیگری داخل خانه نبود؛ شبیه جایی بود که انگار محل زندگی اعضای یک باند بوده است.” او شنیده بود که آنها “چند خانه کرایه کرده بودند” و ابراز بی‌اطلاعی از شغل و فعالیت‌های آنها کرد.
